Nu moet ik zeker aan de goden vragen
oh sta me bij
maar dat is niets voor mij
wat ik doen moet zal ik doen
en mijn lot zal ik dragen
Ik ga mijn eigen weg, zelfstandig en vrij

Makkelijk genoeg
ik vergeet dat ik hem lief heb
makkelijk genoeg
het is mijn hart maar dat daar spreekt
alles gaat voorbij
en waarom wachten op het einde
als de passie dooft en alle tover is verbleekt
vergeet hem
vergeet hem

makkelijk genoeg
ik vergeet dat ik hem kende
zijn gezicht, zijn lieve lichaam
en zijn handen en zijn geur
liever nu de vrijheid
dan een leven lang gebonden
liever nu de breuk
dan de vernederende sleur
vergeet hem
vergeet hem

En oh, ik zal hem haten
als in de maan beschenen nachten
verlangen naast mij kruipt
in mijn vergod verlaten bed
die dwaze hang naar warmte
en naar veiligheid en liefde
alles wat ik wilde ik,
ontspring de dans maar net
vergeet hem
vergeet hem voorgoed

ik hoef alleen te denken
aan een volk en aan een vader
zo sterk en zo verraden
door een aanval in de rug
dat is dus de dank
voor onze offers aan de goden
een moment geluk
en dan zegge